دردناک ترین چیز اینه که بغضت تبدیل به خنده بشه...
خنده های پوچ..خنده های خالی از حس
و همچنان میخندی
به چی؟
مگه ناراحت نبودی؟ اما میخندی..بهش میگن عادت:)
خنده به دردا
خنده ای که مثل داستانایی که میگن نیست...هیچ شباهتی نداره
اسمش تلخنده
حتی خنده هاتم تلخن
به تلخی زهر...
اما همچنان ب تلخ خندیدن ادامه میدی اونقدری که وقتی ب خودت میای میبینی عادت کردی!
پ ن : ممنون میشم نظراتو بدونم
این متنو خیلی دوس نداشتم بات نظر بدین..
